Hoi, Ik ben Eva Serafina,
Zelfliefde coach
Het is mijn missie om alle mensen die door mijn deur lopen te begeleiden naar een leven met intentie. Zodat jij voluit je eigen pad kunt bewandelen. Niet meer doen wat je denkt dat alle anderen doen of vinden dat jij moet doen.
Ik geloof dat iedereen, ook jij, kan bijdragen aan een mooiere wereld
door volledig je sprankelende zelf te zijn.
Dat er niet meer nodig is dan dat.
​
Als je daadwerkelijk liefdevol en onvoorwaardelijk voor jezelf leert zorgen ontstaat er ruimte om de pijn en de schaamte en de patronen die je meetorst langzaam maar zeker tegen het licht te houden en daarna liefdevol af te leggen.
​
Hoe ik werk:
​
Ik doe niets liever dan individueel coachen.
Samen kijken wat er nou onder alle laagjes zit.
Hoe we onszelf voor de gek kunnen houden,
En ook ontdekken tot hoeveel liefde we in staat zijn.
​
Zoals een ander graag auto's repareert of dieren verzorgd of bedrijven weer helpt gezond te werken.
Zo praat ik niets liever met anderen over hoe ze in elkaar zitten, hoe dat zo gekomen is en hoe ze daar anders mee om kunnen gaan. En mezelf net zo goed hoor. Ik ben mijn eigen instrument dus ik reflecteer de hele tijd op mijn gedachten en handelen, en volg zelf coaching en retraites zodat ik zo goed mogelijk door heb wat van mij is en wat van mijn client.
​
Ons lichaam weet veel meer dan wat we ons bewust zijn.
Ik nodig je daarom altijd uit om je lichaam in de duiken en te gaan ervaren wat het je wil vertellen.
Het kan zijn dat het je vertelt welke emoties en herinneringen je dwarszitten.
Het kan ook zijn dat je lichaam jou helpt een beslissing te nemen.
Hoe je dat doet dat leer ik je.
Mijn Achtergrond:
Eva Serafina was niet altijd mijn naam. Ik heette vroeger gewoon alleen Eva.
En ik heb altijd het gevoel gehad dat er iets miste, dat dit het niet kon zijn.
Eva was niet alles van mij. Eva voelde zwaar, vol van dingen op zich nemen die ik helemaal niet op mij hoefde te nemen. Maar dat gelooft een kind niet.
Een kind gelooft dat als het met een van haar ouders niet goed gaat dat ze daar dan wat aan moet doen, dat ze dat kan veranderen. Ik was een heel gevoelig dromerig kind dat zich erg het leed van anderen aantrok.
En zo voelde ik mij lange tijd als Atlas. Ik droeg de wereld op mijn schouders.
​
Op mijn 28e werkt ik na met veel moeite mijn opleidingen afgemaakt te hebben in de retail. Dit was mijn droombaan niet, maar zolang ik mij mentaal niet zo stevig voelde was het fijn om praktisch bezig te zijn.
In deze wachtstand, deze winter van mijn leven die kwam in de kracht van mijn leven, zakte ik steeds dieper en dieper weg. Ik had alleen maar vragen, zoveel vragen en geen antwoorden. Ik zakte weg in een diepe stilte.
Het uit mijn eerdere depressies komen heeft mij doen beseffen hoe sterk ik eigenlijk ben. En deze keer ging ik het anders doen. Deze keer zou ik gaan luisteren. Luisteren naar de vragen die ik had en ze blijven vragen in plaats van er van wegrennen. Ik besloot nog een keer hulp te zoeken, maar dan meer om mij persoonlijk te ontwikkelen. Ik wilde niet meer alleen maar mijn hoofd boven water houden, maar leren zwemmen of nog fijner: Meedrijven met de stroom van de rivier.
​
Als ik niet meer weg wilde zakken had ik mezelf te committeren aan mijn eigen ontwikkeling. Ik had mezelf opnieuw op te voeden.
Nieuwe paden in mijn hoofd te maken naar nieuwe gezonde overtuigingen en gedachten. Alle opleidingen en therapie en liefdevolle zorg van mijn omgeving serieus te nemen en op mezelf toe te passen. Ik stopte met mezelf saboteren.
​
En in een prachtige retraite viel de naam Serafina in mijn schoot.
Wil je met mij werken?
Leuk! Laten we even kennismaken en een virtueel kopje koffie drinken: